ادیبانه

در سخت‌کوشی، زنبور عسل از تو پیشی می‌گیرد،

در مهارت، کرمی تو را آموزگار است،

در شهامت و دانش، با آنان برابری

اما، این تنها تویی ای انسان، که هنروری!

شیلر

هنر

وسیله‌ای برای تزئین خانه‌ی بورژوا نیست، سلاحی است برای نبرد.

 هدف جهان را در هنر می‌توان یافت نه در علم.

شهود حقیقی در عقل نظام‌یافته نیست؛ بلکه در تراوشات خودجوش و درونی نوابغ هنری یافت می‌شود.

و من از خویش،

من از عشق،

من از زندگی و رونق و زیبایی و احساس گذشتم،

که تو سامان یابی! 

عاقبت با غم دلتنگی تو می‌میرم
قصه‌ای سبز کن و حرف بزن جان‌سیرم

سر من پر شده از بودن کوتاه و پُرت
مثل سهراب شدم با نگهت درگیرم

پر تردیدم و تنهایی و محتاج توام
خوابِ رستم شده‌ای می‌کِشی‌‌ام شمشیرم

کاش در لحظه‌ی آخر بتوان حرفی زد
مثل آن خاطره‌ی خوب شود تقدیرم

سر من دامن رنگین تو را دریابد
چشم من تار شود تا تو به بالین گیرم

رویش شب